Ik ben een beetje een testrijder voor Challenge. Weinig mensen maken zulke tochten met dit model, dus het is voor Challenge wel interessant om te zien hoe mijn fiets zich houdt. Een van de dingen die niet zo goed gingen, en niet alleen bij mij, was het vaste stuur van de eerste serie SL’s. Een jaar na de Noordkaapreis brak het af. Gefikst met een zaag en een zadelstrop, maar netjes is het natuurlijk niet. Intussen had Challenge een geheel nieuw systeem voor het stuur ontwikkeld, en daar ben ik laaiend enthousiast over. Het is oerdegelijk en biedt veel meer instelmogelijkheden.
Zoals ik het heb ingesteld ziet er vrij extreem uit, maar schijn bedriegt. De stuurpen is kort ingesteld en staat vrij laag. Mijn handen zitten ter hoogte van mijn navel, een klein stukje boven mijn buik. De handgrepen heb ik zo kort afgezaagd dat de helft van de vragen over mijn fiets daar over gaat.
De houding van mijn armen is nu dusdanig dat het comfort dicht in de buurt van een onderstuur komt, zonder de technische nadelen van kwetsbaarheid, een hoog gewicht en een grote draaicirkel die vrijwel onvermijdelijk zijn bij een onderstuur. Daarbij heb ik de indruk dat deze houding aerodynamisch gunstig is, het stuur zit goeddeels achter mijn knieën. Ook voor de ademhaling bij het klimmen is het vrij optimaal.
Maar het mooiste van dit stuur zijn de shifters. Op bovensturen worden meestal gripshifters toegepast, en terecht. Die dingen zijn goedkoop, licht, oersimpel en er kan bijna niks aan stuk. Met andere types had ik minder goede ervaringen. Het kostte Paul dan ook wel enige overtuigingskracht om mij zijn nieuwe idee te laten testen: DoubleTap-shifters van SRAM, gemonteerd op de stuurpen, met de duim te bedienen. Ze zijn daarmee een kwartslag gedraaid ten opzichte van hoe SRAM het bedoeld heeft, en daar wordt het een stuk beter van. Ik ben volkomen van mijn geloof gevallen. Dit systeem is beter dan al het andere. Klein tikje is opschakelen, doordrukken is afschakelen, tot vier versnellingen in één beweging. Ik schakel vaker dan ooit. Bovendien kan ik nu mijn wielrenhandschoenen thuis laten. Scheelt toch weer 40 gram en vooral scheelt het weer twee dingen die nat kunnen worden, kwijt kunnen raken en die je een paar keer per dag aan- en uittrekt.
Hoi Walter, ik las je stukje over die Sram double tab shifters, interessant. Heb je ook een foto, hoe ze gemonteerd zijn?
Op uw wenken! De shifters zitten met een speciaal beugeltje dat Challenge hiervoor heeft ontwikkeld. Ik denk dat het met de reguliere beugeltjes ook wel lukt, alleen dan zitten ze niet netjes naast elkaar, maar een beetje schuin achter elkaar.
Walter, bedankt voor de snelle reactie, mooie foto. Het is voor mijn Raptobike, zonder voorderailleur. Dus alleen de 9-speed shifter komt aan de stuurpen, dat gaat passen.
Hou in de gaten dat de schroef waarmee je de shifter vast zet, niet te lang is. Dan steekt hij naar binnen en blokkeert-ie een deel van je versnellingen. Dat ging mis bij mijn fiets, en het duurde heel lang voordat we de oorzaak hadden gevonden…
ga ik op letten
Hoi Walter, ik heb de shifter gemonteerd, (met het beugeltje van Elan). Schakelt snel en licht. Na jou foto nog eens goed bekeken te hebben, zag ik jou hendel in een andere stand. Blijkt het schakelhendeltje traploos verstelbaar.
Tov. de gripshifter op het stuur, is bij deze opstelling de kabel korter en een bocht minder, dus lichtere kabelloop en …….stuurtje kan ook korter 🙂
Walter, schakel je nu 3×10 hiermee of 3×9? Ik kan namelijk nergens 3×10 vinden (als ze er überhaupt nog zijn) Of kun je ook 3×10 met een 3×9 schakelen?
Hier op de foto is een 3×9. Op de Chamsin heb ik 3×10 maar dat is gedaan door de shifters om te wisselen; op de Fujin zit nu 2×9, inderdaad omdat er alleen 2×10- en 3×9-sets op de markt zijn.
Dat is natuurlijk ook een manier om iets voor elkaar te krijgen, Ik wist wel dat je een slimme jongen bent.