Het moge duidelijk zijn dat ik nogal enthousiast ben over de fietsen van Challenge. Maar zijn dit dan ook de ultieme vakantiefietsen? De fiets die ik iedereen zou aanraden? Natuurlijk niet. Het feit dat ik twee beduidend verschillende modellen heb gekocht, geeft dit al aan. Horses for courses.

Sowieso moet een fiets bij jouw lichaam passen. Welke fiets het beste bij jouw lijf past, moet je gewoon uitproberen bij een dealer of één van de landelijke ligfietsopstapdagen. Verder is de keuze van fiets afhankelijk van wat je er mee wilt gaan doen. Waar wil je fietsen, wat neem je mee, hoe dik gezaaid zijn de fietsenmakers en dergelijke.

Een paar vuistregels kan ik wel geven. Ten eerste de wielmaten: Als je veel over grindwegen en dergelijke rijdt, heb je een groot voorwiel nodig. Als je veel tegenwind hebt, wil je een lagere fiets en dat betekent eigenlijk altijd een klein voorwiel. Het achterwiel moet groot zijn bij een vakantiefiets. Dan blijven je derailleur en ketting droger en zitten ze beter beschermd.

Een beginnend ligfietser wil graag rechterop zitten dan een gevorderde. Als je je eerste ligfiets koopt, is het verstandig om óf een fiets te kiezen waarbij het stoeltje flink versteld kan worden, óf gewoon in het diepe te gaan. De eerste weken zullen dan onwennig zijn, maar dat is beter dan dat je na een halfjaar spijt krijgt van je keuze. Overigens kunnen geveerde ligfietsen vlakker gezet worden door een kortere veer/demper te monteren, maar dat heeft geen gunstige invloed op het klimvermogen! De hoek van het stoeltje ten opzichte van het hoofdframe verandert dan namelijk niet.

Type stuur is ook een belangrijk keuze. Ligfietsen kennen ondersturen, bovensturen en de zogeheten “open cockpit“-sturen. Dit laatste type is een groot bovenstuur dat om de knieën heen buigt. De armen houd je dan gestrekt naar voren. Dit heet ook wel de okselfrisse houding.

Veel mensen vinden het onderstuur het comfortabelst. Mijn eerste ligfiets had ook een onderstuur, en het rijdt inderdaad erg ontspannen. Er zijn echter wel een paar nadelen. Ten eerste is het zwaarder en minder aerodynamisch. Ten tweede kun je minder gemakkelijk accessoires kwijt zoals een spiegel of GPS. Ook is een onderstuurfiets breder en minder wendbaar bij lage snelheden.

Het grootste probleem van een onderstuur vind ik echter de kwetsbaarheid. Als je valt, val je op je stuur. Er is dan een grote kans dat het krom is, of dat belangrijke onderdelen als remhandles en shifters beschadigen.

Vanwege deze technische nadelen ben ik uiteindelijk toch overgestapt op bovenstuur. Gelukkig kan het nieuwe Challenge-stuur zo goed versteld en aangepast worden, dat het comfort van onderstuur zeer dicht benaderd wordt.

Ik heb nagenoeg geen ervaring met okselfrisse sturen, maar ik betwijfel of het geschikt is voor op reis. Het heeft deels de kwetsbaarheid van een onderstuur, het is zwaar en ik vermoed dat het niet goed is voor je klimhouding. Maar sommigen vinden deze houding zo comfortabel dat ze de nadelen voor lief nemen.

Dan is er nog de vraag: Welke fabrikant? Als je op een ligfietstreffen gaat kijken, zie je dat vrijwel iedereen die op een “gewone” ligfiets rijdt, een fiets van Challenge of Nazca heeft. Dat is niet voor niks. De incrowd heeft zijn keuze gemaakt. Ook ik zou niet snel op vakantie gaan met een fiets die niet door een van deze twee is gebouwd. Het zijn de fabrikanten waar ik het meeste vertrouwen in heb, en ik ben duidelijk niet de enige.

Challenge bouwt mooie, geavanceerde en degelijke fietsen uit aluminium. Hoofdzakelijk afgemonteerd met SRAM. Nazca bouwt wat conservatiever, minder gelikt maar ook degelijk, uit staal. Meestal afgemonteerd met Shimano. Meer traditioneel georiënteerde fietsers zullen zich vaker aangetrokken voelen tot Nazca, mensen die van designspullen en flitsende racefietsen houden gaan meestal voor Challenge.

De prijzen van Challenge zijn logischerwijs wat hoger dan die van Nazca. Ik ben overduidelijk een Challenge-adept en zie dat niet snel veranderen. Ik heb graag iets meer geld over voor die gelikte vormgeving, een lager gewicht en de betrouwbaarheid van SRAM.

Voor fietsvakanties zijn de populaire modellen bij Nazca de Pioneer, de Gaucho en de Paseo, maar ik denk dat de Fuego ook een fijne fiets is. Bij Challenge zijn onder andere de Furai, de Seiran en de geveerde Fujin gewilde vakantiefietsen.

Challenge maakt twee zeer lichte modellen die geschikt zijn voor reizen: de Fujin SL-1 en de nieuwe Chamsin. Dit zijn prachtige, zeer snelle fietsen, maar alleen voor wie er mee om kan gaan. Lichtgewicht materiaal is niet voor pummels, hoe goed de kwaliteit ook is. Je moet echt de gewichtslimieten respecteren en je moet het juiste onderhoud plegen. Ook is het nodig om technisch goed te klimmen, omdat je anders de stoel verkeerd belast. Bovendien moet je zorgvuldig zijn bij het kiezen van de afmontage; de standaardonderdelen zijn niet bedoeld voor het zware, intensieve gebruik dat een reis met zich meebrengt. Maar als aan die voorwaarden is voldaan, heb je er een geweldige fiets aan, zoals mijn reizen hebben gedemonstreerd.

Verder maakt Challenge mooie trikes en Nazca een tandem. Ook deze zijn zeer geschikt als vakantiefiets.

Er zijn ook nog enkele meer exotische modellen die op reis gaan. Ik denk dan aan de Thys roeifiets, de Flevobike Greenmachine en velomobielen. Voor mij niet zo interessant, omdat het niet zulke goede klimmers zijn. Bovendien zitten ze allemaal vol met niet-standaard onderdelen. Ik weet niet of ik me daar prettig bij zou voelen in de middle of nowhere. Maar er zijn indrukwekkende reizen mee gemaakt.