Enkele berichten geleden reageerde Peter al met de observatie dat de herfst hier eerder lijkt te beginnen. Wel, ik weet natuurlijk niet hoe het in Nederland is, maar hier is het echt herfst.
Het is een koude, winderige dag. Vanochtend was er nog wat zon, maar hier in Stralsund is het grijs. Niet compleet grauw, er zitten hier en daar wat oplichtende banden en soms zelfs een gaatje in het wolkendek. Ik fiets in het lang en twijfel of ik niet een laagje meer had moeten meenemen.
Het is een droge kou, ik verwacht geen regen. Eigenlijk fietst het best fijn en ik schiet goed op. Voor twaalf uur zat ik op zeventig kilometer en toen had ik al een nieuwe batterijlader gevonden.
De route ging vanochtend door het prachtige boddengebied. Een laag landschap, vlak en door water gevormd, en daarmee heel vertrouwd. Maar doordat dit een zee zonder getijden is, ontbreken de typische kenmerken van de polder. Er zijn geen sloten en gemalen. Een zeedijk is vaak minder dan een meter hoog en heeft grote rietvelden aan zeezijde. De vertrouwdheid is maar schijn.
Straks ga ik de brug over naar Rügen, daar heb ik een als het goed is mooie en interessante route naar Sassnitz en als het goed is kan ik vanavond nog in Zweden zijn. Ben vergeten de veertijden op te schrijven, maar er zouden vier afvaarten per dag moeten zijn.
Als het goed is ben ik maar heel even in Zweden. Morgen zou ik al weer op de Deense eilanden moeten aankomen. Het lijkt alsof er eindelijk schot in gaat komen. De ellende van de afgelopen dagen ben ik eigenlijk al weer vergeten.

Stralsund.