De laatste weken ben ik voor de zoveelste keer verslaafd aan Flux, het vierde en laatste album van Love Spirals Downwards. Deze zomer wordt de plaat 15 jaar oud. Nog steeds ben ik verbaasd over hoe uniek en tijdloos hij is. Maar ik vrees dat hij in de vergetelheid raakt.

De eerste albums van Love Spirals Downwards bestaan uit een soort etherische gothic, maar de muziek is veel meer dan zweverige tonen en dromerige soundscapes. Het zijn echte liedjes met mooie melodieën. Ik luister er graag naar.

Op Flux komen daar ineens drum ’n bass-ritmes bij. Geen zware, wringende drums, maar een lichtvoetige variant. De sfeer van de nummers verandert ook. In plaats van dromerige en melancholisch is het nu dromerig en zomers-romantisch. Een beetje zwoel en toch ook wel een klein snuifje melancholie voor het evenwicht. En net als op de eerdere platen zijn het mooie liedjes die zelfs goed mee te zingen zijn.

Niet echt een combinatie je ziet aankomen, maar het resultaat is verbluffend. Prima dansbaar, maar niet indringend. Goede sfeermuziek, maar wel levendig. Hip maar nooit saai. Het is zo ontzettend goed dat je kon wachten op imitaties. Mooie sfeerliedjes met prettige hippe dancebeats er onder, het moet toch sterven van de muzikanten die dat willen maken en van de luisteraars die het willen kopen.

Wel, het is vijftien jaar later en ik wacht nog steeds op imitaties. Ik heb eindeloos gezocht op internet maar niks gevonden. Ik heb het laten horen aan allerlei muziekliefhebbers, ze waren het er allemaal over eens dat het geweldige muziek is maar dat ze ook echt nog nooit iets hadden gehoord dat er op leek. De drums vind je wel, soms ook gecombineerd met de sfeervolle klanken, maar nooit zijn het liedjes, laat staan mooie liedjes.

Ik vind het zo jammer. Flux had de potentie om het begin te zijn van een heel nieuw genre. Een genre dat prachtige en tijdloze muziek had kunnen opleveren. In plaats daarvan is hij in de vergetelheid geraakt. Dat laatste is niet jammer, het is ronduit schandalig.

Op youtube heb ik enkele nummers gevonden: Alicia, Ring en de mooiste van allemaal: Psyche. De geluidskwaliteit is helaas matig, maar ook zonder dat: Koop Die Plaat!