Ik heb al meer dan een week niets meer geschreven. De reden daarvoor is dat ik eigenlijk niet goed weet wat ik nou moet zeggen over wat er gebeurd is. In zekere zin ben ik sprakeloos.
Dan nu toch maar even de geschiedenis in het kort. Vrijdag de 23e, aan het eind van de middag kwam eindelijk mijn wiel. Dat heb ik gemonteerd en toen heb genoten van de laatste avond in Nesna. Eindelijk voelde ik me echt rustig daar.
De volgende dag ben ik over Saltfjellet naar Fauske gefietst. Eén van de mooiste ritten van de reis. Een lange rit onder een blauwe hemel en ik heb hard gefietst. Ik had echt iets in te halen. Saltfjellet is uniek. Nergens in mijn reis is een etappe die er op lijkt. Van zuid naar noord is hij nog mooier dan andersom.
Op deze rit is mijn frame gescheurd.
Zondag heb ik de trein genomen, dinsdagavond was ik thuis. Ik heb iets meer dan 6600 van de 12.000 gefietst.
Ongelofelijk wat een pech. Ik heb echt op je blog zitten wachten. Ik vond het spannend om updates te horen. Hopelijk geen ongelukken. Ik zal je blog missen.
Nee… Meen je niet! Man, dat is balen zeg.
Wat ontzettend jammer ! De Noordkaap Taifun gesneuveld en je grootste trip voortijdig gestaakt. Zat al heel de week op nieuws te wachten maar niet op dit nieuws.
Hoop dat je nadat je alles weer op een rijtje heb doorgaat met je blog en ons op de hoogte stelt van oorzaken en gevolgen. Je stukjes over techniek en planning zijn erg leerzaam en interesant.
Hopelijk maak je in de toekomst weer vele mooie reizen en kunnen wij weer mee genieten op je blog.
Sterkte en sucses in de toekomst.
Ik sluit mij hier helemaal bij aan.
Zeer veel nuttige en intressante informatie.
Hopelijk kan je alle narigheid een plaats geven.
Gr
Rob
Fujin!
Hoe gek dat voor veel mensen ook klinkt, zelf hecht ik aan mijn fietsen. Afscheid nemen doet dan ook altijd pijn, zeker onvrijwillig op zo’n reis lijkt me. Alsof de duvel ermee speelt zou mijn oude moeder zeggen. Wacht op een vervolg!
Wat ontzettend balen…
Sterkte
Walter,
Allereerst laat ik je weten waanzinnig genoten te hebben van jou beide reizen. Dat de laatste niet is gegaan volgens jou verwachting is jammer. Gelukkig ben je veilig thuis.
Ik denk te begrijpen hoe het is om een droom uiteen te zien spatten. Mijn fietsavontuur in New Zealand is niet verder gekomen dan Auckland.
Jammer, maar is niet anders. We zijn gelukkig gezond en daar draait t om. Ik neem aan dat je weer reisplannen maakt, dat je kapotte fiets gerepareerd wordt en verstevigd….., en dat je weer mooie blog verhalen schrijft. Niet te lang bij de pakken neerzitten. Hoofd omhoog en weer verder. Ik hoop snel weer iets van je te lezen. Groet Peter
Drietig…
De kunst wordt nu om toch vooral terug te kijken op het genieten tijdens de reis, en niet teveel te balen van het niet halen van het einddoel. En nieuwe plannen te maken natuurlijk.
Groet,
Marc
Wat een pech zeg. Jammer dat je de tocht niet af hebt kunnen maken, maar ik hoop dat je lange tochten blijft maken op een ligger, en ons dan weer via je blog blijft vermaken.
Leon
Balen. De resterende 5400 km, die doe je gewoon op een later tijdstip op je nieuwe fiets, om deze in te rijden. De FujinSL heeft het nog lang volgehouden onder omstandigheden waarvoor hij niet ontworpen is. Succes met het zoeken naar een fijne vervanger.