Het was niet lang voor de fatale breuk dat ik twitterde dat dit de laatste reis met deze fiets zou worden. Ik voelde dat deze fiets oud aan het worden was. Zelfs de sterkste frames slijten. Onderdelen kun je lang blijven vervangen, maar ondertussen staat de techniek niet stil. Nieuwe standaarden komen in de plaats van de oude, op een zeker moment is het bijna niet meer mogelijk om onderdelen van fatsoenlijke kwaliteit te vinden. Alleen de fiets die niet gebruikt wordt, heeft het eeuwige leven.

Mijn fiets is wel gebruikt. Ik schat dat ik er tussen de 55.000 en 60.000 kilometer mee gereden heb. Voor een groot deel met kampeerbagage. Veel in de bergen, waar door de rem- en kettingkrachten en de hoge snelheden bij het afdalen het frame extra zwaar belast wordt, juist op het punt waar hij nu gescheurd is. Slechte wegen in Oost-Europa, pekel in de Nederlandse winters. En dat terwijl de fiets ontworpen is als lichte tourfiets.

De afgelopen viereneenhalf jaar zijn een behoorlijke duurtest geweest. Het is vreselijk jammer dat de scheur halverwege mijn reis kwam, maar boos kan ik er niet om worden. Als je zoveel van je materiaal vergt, kan dit een keer gebeuren.

Ik zal de laatste zijn om nu opeens nare dingen over de FujinSL te gaan zeggen. Het is en blijft de beste fiets die ik ooit heb aangeraakt. Nooit heb ik op een fiets gereden die zo strak rijdt. Een rustig stuurkarakter bij de klim, loepzuiver in de afdaling. Comfortabel en snel. Op deze fiets heb ik geleerd om de lichaamshouding uit te buiten voor maximale ademhaling.  Hij is laag genoeg om gemakkelijk tegen harde wind in te komen, en tegelijkertijd kan er ruim genoeg bagage op voor lange reizen. Snel op het asfalt maar zelfs op slicks kan hij een gravelweg hebben.

Oh, en hij is licht trouwens.

Gisteren heb ik contact gehad met Elan. Er komt sowieso een oplossing voor het frame. Ik hoef dus nog geen afscheid te nemen van de Noordkaapfujin. Maar dat neemt niet weg dat ik over niet al te lange tijd een geheel nieuwe fiets wil. Er gaat toch een moment komen dat ik weer zo’n lange tocht wil maken en dat doe ik niet weer met een fiets die op z’n eind loopt.

Vorige week bedacht ik me opeens dat de geplande reis een langere afstand was dan wat de grote meerderheid van de fietsen in hun leven zullen afleggen. Ik denk dat de meeste fietsen niet eens de 6600 kilometer zullen halen die ik daadwerkelijk gefietst heb. Twaalfduizend kilometer is gewoon veel op de levensduur van een fiets. Zeker als het met kampeerbagage is, met veel hoogtemeters en slechte wegen.

Hoe mijn nieuwe fiets er uit gaat zien, weet ik nog niet precies. Maar hij moet zeker die eigenschappen hebben die de Fujin SL tot zo’n ongelooflijk goede fiets maken. Het strakke stuurgedrag, de lichaamshouding, de eenvoud en de veelzijdigheid. Oh, en het lage gewicht. Dat ook.

Elan is bezig met het ontwikkelen van nieuwe modellen, waaronder lichte tourfietsen met 2x 26″ of 2x 28″ wielen. Of ik de overstap ga maken naar een hogere fiets durf ik nu nog niet te zeggen. De afgelopen tien jaar heb ik een voorkeur gehad voor gebieden met veel wind, en dan is een lagere fiets gewoon beter. Wellicht krijg ik veel zin om meer het binnenland van Europa op te gaan zoeken, en dan kan een groter voorwiel gunstig zijn.

Inmiddels zit ik een week zonder mijn Fujin SL. En dat is niet fijn. Natuurlijk, ik heb nog een velomobiel en een lage racer, maar de eerste is niet geschikt voor de lange afstand en op de tweede kan ik nauwlijks bagage meenenem. Ik voel me echt onthand. En dan moet het regenseizoen nog aanbreken, waarin ik graag met spatborden en robuuste banden fiets.

Het was een geweldige fiets, de Noordkaapfujin. Kijk niet gek op als ik uiteindelijk toch weer uitkom op een Fujin SL. Ik kan me werkelijk niets beters voorstellen. En ik kan niet meer zonder.

De fatale scheur.
De fatale scheur.