Het is al een tijdje stil op dit blog. En dat in een periode van een bloedstollende verkiezingscampagne, een begin van een nieuw fietsseizoen en talloze andere onderwerpen waar ik graag over zou schrijven.
Veel lezers zullen het wel weten, maar het punt is dat ik een stevige schouderblessure heb. Oorzaak hiervan is dat ik twintig jaar geleden door een drankrijder ben geschept. Daar zijn m’n schouder en knie van beschadigd geraakt. Eind vorig jaar gleed ik uit met m’n stadsfiets en viel op de zwakke plek. Sindsdien is het mis.
In de tussentijd heb ik me een paar keer laten verleiden om toch iets te typen – net als dit stukje met m’n linkerhand, en vaak met dagen extra pijn als straf. Maar verder kon ik weinig, wat ook geestelijk een veel zwaardere wissel op me trok dan ik op dat moment besefte. Met alle gevolgen van dien.
Nu er weer licht aan het eind van de tunnel is, focus ik op mijn schouder weer goed krijgen, conditie op peil brengen en zorgen dat ik mezelf in mijn werk weer op de rails krijg.
Of het dit jaar weer lukt om een reis te maken, kan ik nu niet zeggen. Ook andere projectjes waar al tijden op broed, kan ik wellicht voorlopig niet uitvoeren.
Hoe dan ook, het eind van de revalidatie komt in zicht. Maak je geen zorgen, het komt weer goed.
Sterkte met je herstel. Zien we je wel op het Paastreffen, of zit dat er nog niet in?
Hoi Belle,
ik weet het nog niet. Er is me genoeg hulp aangeboden, dus het zou wellicht kunnen. Maar ik heb best vaak momenten dat ik vooral alleen wil zijn met m’n pijn.
We gaan het zien. Ik heb nog een paar dagen om te beslissen.
Hallo Walter, toen ik vorige week weer een FA bordje zag, was dit reden om weer eens je blog te lezen. jammer van die malheur aan je lichaam. maar je hebt al eerder laten zien ook mooie mooi te kunnen schrijven over niet-fietszaken. dus ik hoop binnenkort of over het een of het ander te kunnen lezen.
Dankjewel Kees. Het gaat inmiddels wel weer de goede kant op. M’n toetsenborduren gaan voorlopig nog wel op aan m’n werk, dus veel nieuwe stukken zullen hier voorlopig niet verschijnen. Maargoed, ook dat wordt weer beter.
Heb ook op Facebook over je malheur gelezen. Is Neuralgische Amyotrofie al als mogelijkheid onderzocht?
Nou, zo erg zal het niet zijn. Het gaat snel de goede kant op momenteel. Ik verwacht binnen enkele weken weer full time te werken, en de eerste 200+ fietstochten zitten er ook al weer op.