De afgelopen dagen begon ik steeds meer te piekeren over het meenemen van bagage naar Het Noorden. De meeste noordkaapfietsers kamperen niet of zijn met z’n tweeën. Dat scheelt best een hoop spullen. Ik ga vooralsnog alleen maar wil wel kamperen, ten eerste omdat het leuk is, en ten tweede om minder afhankelijk te zijn van wat ik onderweg tegenkom. Zeker in Noorwegen, waar de luxe van het allemansrecht geldt, geeft een tentje en een slaapzak een hoop vrijheid.
Ik heb twee sets banaantassen tot mijn beschikking; een toptas wil ik nieuw kopen. De ene set is een Radical Medium, de andere is een iets kleinere van Singing Rock. Die tweede is in ieder geval op mijn Hurri beduidend aerodynamischer; de tassen zijn iets kleiner, iets mooier van vorm en beter tegen het lichaam aan te sjorren met een paar touwtjes naar de top van het zitje.
Maarja, ook iets kleiner dus.
Tijd om eens te kijken hoeveel ik er nu werkelijk in kwijt kan. De eerste keer dat ik naar het herfsttreffen ging, had ik genoeg aan de kleine set, en toen had ik een onhandig grote jas en dito schoenen bij me. Aan de andere kant, het was maar voor een weekend en ik had nog geen fototroep, telefoon, mp3-speler en andere meuk die ik toch echt niet thuis ga laten op mijn droomtocht. Bovendien moet ik meer eten mee kunnen nemen, en ook op slechter weer zijn voorbereid. 
Tijd om eens te testen dus. Vanavond heb ik de Singing Rock-set eens volgepropt met vakantiespullen. Meteen een goede gelegenheid om een eerste kritische blik op mijn uitrusting te werpen.
Het koste niet veel moeite om in één banaantas de tent, matje, pannenset, EHBO en een regenbroek kwijt te raken. In de andere tas kon naast de slaapzak alle overige kleding gepropt worden. Hierbij heb ik het aantal kledingstukken nogal beperkt, aan de andere kant heb ik thermoshirts en dergelijke gesimuleerd met oude T-shirts. Als ik diezelfde ruimte opvul met fatsoenlijk goed, zal ik het niet koud krijgen. En tussendoor wassen gaat sowieso nodig zijn. Dit zou dus een goede benadering moeten zijn.
Naast de tassen zie je wat ik in ieder geval kwijt moet kunnen in een toptas. Het lijkt me bovendien een goed idee om een grote Tupperware-achtige bak bovenin te zetten, om gesmeerde boterhammen in te stoppen die dan handig voor het graaien liggen. Als er iets is waar ik een hekel aan heb, dan is het wel moeite doen om te kunnen eten onderweg.
Goed, een grote toptas gaat dus geen luxe zijn. Zolang deze niet teveel buiten mijn schouders uitsteekt, is dat ook prima. De grote Radical is 30 liter, daar zou het toch gemakkelijk mee moeten kunnen lukken.
Toch voel ik me er nog niet helemaal bij op mijn gemak. Gezien wat ik gelezen heb over de tocht, moet ik op veel slecht weer en serieuze kou zijn voorbereid. Ik moet voor twee dagen eten mee kunnen nemen. Als ik een definitieve paklijst ga opstellen, komen er ongetwijfeld nog een heleboel zaken boven water waar ik nu niet aan gedacht heb. En ik heb er nog geen kaarten en “luxe” artikelen bij zitten, zoals een notitieblok en een boek.
Vandaar dat ik ook met een kritische blik naar mijn uitrusting wou kijken. Want daar is veel winst te boeken. Nummer 1 zou de tent zijn. Als ik die vervang door een Harry Lieben-achtig éénpersoonsbivakje, heb ik zo vijf liter en een kilo gewonnen. Dit ga ik echter vooralsnog niet doen. Met het slechte weer dat mij ongetwijfeld soms zal plagen, is het wel erg fijn om een beetje ruimte in de tent te hebben. Zeker bij wildkamperen. Je natte kleren kun je dan wat beter kwijt, je kunt nog wat lezen en schrijven en het inpakken gaat de volgende dag een stuk gemakkelijker. Het scheelt echt als je op een regendag alleen de tent en het grondzeil buiten hoeft in te pakken.
Een ander puntje is mijn slaapzak. Mijn drieseizoenen-Ajungilak is gewoon op, die moet sowieso vervangen worden. Voor deze test gebruikte ik de The North Face van Aalke Lida, een vrij kleine slaapzak met kunststof vulling. Maar eigenlijk vind ik die ook nog steeds groter dan mij lief is. Ik moet me daar echt goed in verdiepen, en niet op een paar tientjes kijken. Een andere ruimtevreter zijn schoenen. Heb ik echt een paar gewone schoenen nodig naast mijn fietsschoenen? Ik ga niet met Speedplay X rijden, dus in principe zou het zonder kunnen. Aan de andere kant is het wel fijn om een beetje normaal rond te kunnen lopen, zeker op een rustdag. En als je fietsschoenen een keer doorweekt raken, ben je wel mooi gezogen als je niks anders hebt. Tot nog toe heb ik altijd schoenen meegenomen op fietsvakantie en ben er altijd blij mee geweest.
Kleding misschien. Een geschiktere regenbroek wil ik sowieso aanschaffen, degene die ik nu heb is erg fijn voor wandelen maar niet voor fietsen, en is vrij groot in opgerolde toestand. Een nieuwe dunne buitensportbroek moet er ook komen, en nee, ik ga niet de hele tijd in fietskleding rondlopen als ik niet fiets. Een kleinere brandstoffles scheelt ook weer een halve liter pakruimte.
Het grappige is dat ik me nog niet zo goed realiseer dat ik dit geen langetermijnzaken zijn. Ik moet het de komende maanden allemaal uitzoeken en kopen wat ik nodig heb. Ik kan niet wachten op de volgende uitverkoopcyclus. De start is dichterbij dan ik denk. De komende maand moet ik echt mijn best gaan doen om te voorkomen dat ik straks de grote banaantassen tegen de noordenwind in zeul en nog steeds elke ochtend sta te proppen.