Een vrouwenhater. Een verkrachtingscoach. Een beroepsaanrander. Een uitbuiter van onzekere mannen. Dat is in het kort wat fatsoenlijk Nederland de afgelopen weken te melden had over Julien Blanc, een zelfverklaard pick-up artist die geld binnenharkt als ‘dating coach’.
Het zijn nare dingen die Blanc zijn cursisten leert. Verneder haar, kleineer haar, isoleer haar, maak haar van je afhankelijk. Types als Thierry Baudet en zelfs sommige vrouwen beweren doodleuk dat dit is wat vrouwen eigenlijk willen. Dat ze het geil vinden om gedomineerd te worden. Dat ze massaal gaan voor de agressieve alfamannetjes. Dat ze van al die beleefde, vriendelijke en gevoelige mannen zo droog worden als Death Valley halverwege juli. Alleen ze durven het natuurlijk niet te zeggen want dan krijgen ze mot met de feministen.

Als ik Blanc en Baudet mag geloven, is het een wonder dat ik geen maagd meer ben.

Er is al veel geschreven over hoe verwerpelijk deze ideeën zijn. Ik ga dat niet herhalen. Wat ik in dit stukje wil doen, is de zaak eens vanuit een zuiver egocentrisch perspectief bekijken.

Want wat wil ik nou eigenlijk, als man? Wil ik wel doen wat Julien Blanc aanraadt? Kan ik daar wel gelukkig mee worden?

Wel, mijn antwoord is simpel. Ik moet er niet aan denken. Vernederen? Aanranden? Misschien met de loop van een automatisch wapen in mijn nek, maar anders gaat het niet gebeuren. En dan nog zou ik een zeecontainer Viagra nodig hebben om iets te presteren. Haar isoleren, van mij afhankelijk maken? Zo’n beetje het laatste wat ik wil. Een beetje beslissingen gaan zitten nemen voor haar, ik heb daar gewoon geen zin in. Een onderdanig typje? Alsjeblieft. Heb je een partner, moet je nog steeds met je vrienden afspreken voor een beetje fatsoenlijke discussies. Bovendien, als ik haar onder de duim moet houden, wanneer moet ik dan fietsen?
En stel, ik zou al die moeite doen, wat krijg ik er voor terug? Een beetje matige seks zonder een greintje hartstocht. En kleren die op de verkeerde manier gewassen worden.

Mocht er ooit daadwerkelijk een vrouw langskomen die dit van mij wil, dan zoekt ze maar lekker iemand anders. Ik kan wel beter krijgen.

Wat ik als man wil, is liefhebben. Ik wil een vrouw die vrij en sterk is, mijn gelijke is, die ik kan respecteren. Ik wil haar ‘schoonheid’ kunnen noemen en dat vanuit het diepst van mijn hart menen. Ik wil haar beminnen met volle hartstocht. Ik wil gevoelig kunnen zijn, ontroerd zijn in haar gezelschap. Ik wil dat ze mijn emoties leest en ik de hare. Ik wil het oneens met haar kunnen zijn. En ik wil dat ze van mij houdt omdat ik een goede en mooie man ben.

Dat is wat ík wil. En dat is wat ik nooit en te nimmer zal kunnen krijgen als ik de adviezen van Julien Blanc en zijn fans opvolg. Ik heb geen feminisme nodig om misogynie af te wijzen. Ik hoef alleen maar aan mijn eigen plezier te denken.

Politiek

, ,