DSC09650_v3Vandaag over één maand zit de eerste dag van mijn reis er op. De voorbereidingen gaan ongekend soepel. Aan mijn fiets is weinig te doen, mijn overige uitrusting is compleet en de training voelt ‘af’.

Fiets

Ik merk dat ik veel geleerd heb van de Fujin SL, mijn eerste serieuze vakantiefiets. Hoewel ik er nog steeds heel graag op rijdt, is de onderdelenkeuze op mijn nieuwe fiets gewoon beter. De naven en spaken van DT Swiss zijn heel veel duurzamer dan waar de Fujin aanvankelijk mee was uitgerust. De remmen lijken zich zelfs beter te houden dan de BB7’s, hoewel ze nog niet vrij zijn van kinderziektes. De cassette van Marchisio is zo slijtvast dat ik slechts twee kransjes hoef te vervangen.

Het enige dat nu anders is dan toen ik de Chamsin kocht, zijn de schakelkabels. De Turbo-Plus waren wel mooi licht, maar ze gaven te veel weerstand. Ik heb ze vervangen door een Mountain Elite-setje van Jagwire, al jaren mijn favoriet. Ongelooflijk wat dat doet voor je schakelgenot. Ik heb nu eindelijk dat vertrouwde gevoel van totale controle over de aandrijving dat ik ken van de Fujin.

De Fujin SL was een goede fiets, de Chamsin is een betere.

Training

Net als in 2010 was mijn plan om vooral te trainen door weekendjes met de fiets op stap te gaan. Hemelvaart en Pinksteren had ik daarvoor uitgezocht. Het eerste mislukte, omdat ik halverwege de eerste dag ontdekte dat ik mijn portemonnee was vergeten. Dat was wel een beetje jammer. Daardoor heb ik in één ruk een rit van 180 km met bagage gemaakt, zin om te pauzeren zonder koffie had ik niet. De rest van het weekend is opgegaan aan kleinere ritjes en gezelligheid.

Pinksteren ging wel goed. Via Elan in Nijmegen naar de Möhnesee in Duitsland gefietst, en via Arnhem weer terug. Ondanks dat het niet altijd even lekker mee zat, merkte ik dat dagen van dik 200 kilometer met kampeerbagage geen probleem zijn. Het gaat vlot, het voelt goed en ik ben niet overmatig vermoeid ’s avonds. De afgelopen weken heb ik nog een paar keer een retourtje Zierikzee gefietst, en dat gaat zo soepel dat ik niet eens een koffiepauze neem.

Met andere woorden, mijn lichaam is er klaar voor. Sterker hoef ik niet meer te worden; ik moet alleen nog energie en weerstand opbouwen. Af en toe een lange training om mijn lichaam bij de les te houden, genoeg slapen, ontspannen en gezond eten. Dan gaat het lukken, straks in het prachtige Noorden.

Ik sluit dit bericht af met een paar foto’s uit mijn training. Het waren mooie ritten.

DSC09756_v2

 

DSC09935_v1

 

DSC09966_v2

DSC09948_v2DSC00025_v2