Materiaalupdate

Over iets meer dan een maand hoop ik onderweg te zijn. Wat niet betekent dat ik het nu razend druk heb met de voorbereidingen. Mijn uitrusting is inmiddels zo goed en compleet, en ik heb zoveel ervaring, dat het allemaal niet zoveel werk meer is. Het is onvergelijkbaar met de acht maanden die ik bezig was met de voorbereidingen van mijn eerste reis. Maar een paar dingen moesten wel gefikst worden.

Een paar maanden geleden besefte ik dat er een fout in mijn fiets zit. Een fout die mijn eigen schuld is, want hij komt voort uit de onderdelen die ik zelf gekozen heb. Maar een oplossing was echt nodig.

Centerlock is een probleem

Het punt is dat de remschijven op de naaf zitten volgens het centerlock-systeem van Shimano. Dat betekent dat je ze alleen kunt verwijderen met een cassettesleutel. En hoewel ik uiteraard zo’n ding heb liggen, is dat niet een stuk gereedschap dat je graag meeneemt op reis. Voor je cassette zelf is er de NBT2, maar die pas niet op je naaf.

Op zich hoef je je remschijf onderweg alleen te verwijderen wanneer er een spaak breekt op de verkeerde plek. Iets wat met mijn nieuwe wielen nog nooit is gebeurd. Maar toch zat het me niet lekker dat het zou kunnen gebeuren dat ik bij spaakbreuk met een gammel wiel op zoek zou moeten naar een fietsenmaker.

Mijn oplossing was om een cassettesleutel te nemen zonder steel, met een zeskant. Die doet het dus niet als je niet een grote dikke sleutel erbij hebt, dus ik moest hem aanpassen. Het zeskant heb ik er afgezaagd, in wat overbleef boorde ik een gat waar precies de afgeslepen schroevendraaier in past die ik altijd bij wijze van rotsharing meeneem. Ik hoop het nooit nodig te hebben, maar het is in elk geval een prettig gevoel dit gereedschap bij me te hebben.

Wel wil ik twee tips meegeven: Ten eerste: Koop nooit een vakantiefiets met centerlocknaven. Neem gewoon ISO-naven, daar zit de schijf vast met zes kleine torx-schroefjes. Een sleuteltje daarvoor is klein en licht, en heb je vaak toch al nodig voor andere onderdelen. Ten tweede: Koop geen gereedschap van Icetoolz, want ik kon dit gewoon met de hand zagen. Gereedschapsstaal hoort niet zo zacht te zijn.

Elektriciteit

Verder ben ik overgestapt op kleine powerbanks voor de stroomvoorziening van bijna al mijn apparaten. Wat er nog heel was van mijn oude oplaadsysteem voldeed niet meer, met name omdat ik de accu’s niet meer los kon opladen. Dat betekende dat ik dure apparaten direct moest inpluggen en dus niet onbeheerd kon achterlaten.

Inmiddels zijn powerbanks goed en vooral ook goedkoop. Kleintjes hebben zo weinig waarde dat je ze bijna altijd ergens in kunt pluggen zonder veel angst dat ze gestolen worden. Vervolgens kunnen ze mijn camera, telefoon of verlichting opladen in de tent, terwijl ik lig te slapen.

Het leek me het handigst om in plaats van één grote, twee kleintjes te kopen: Die zijn minder aantrekkelijk voor dieven, en als er rook uit de één komt, heb je de andere nog. Ik laad ze op met een 2 A adapter van de HEMA.

Standaarden, standaarden, standaarden

Tenslotte. Het is me zowaar gelukt om een onderdeel van mijn fiets te slopen dat niet een normaal slijtagedeel is. Het gaat om een busje waarmee de demper aan het frame vastzit. Op zich niet echt een groot probleem, ik moet er al best lang mee hebben gereden voordat ik het ontdekte. Vervolgens heb ik de demper met een grote tie-wrap op z’n plek getrokken en ben zo nog 2000 km doorgereden.

Maargoed, inmiddels is hij vervangen en ik kreeg meteen een reserve mee van Hans – ik was de eerste die dit onderdeel kapot had gekregen…

Maar het interessante is dat dit, los van de frameset, één van de zeer weinige onderdelen is die niet voldoen aan wijd verbreide racefiets- en MTB-standaarden. Verder is er alleen de derailleurhanger en de kettingrol. Op de foto hieronder zie je alle reserveonderdelen die ik nodig heb in landen waar gewone sportfietsen enigzins gangbaar zijn. 76 gram, en onderweg heb ik er nog nooit eentje nodig gehad.

Ik ga op reis met een geavanceerde ligfiets. Een heel bijzondere fiets die mij in staat stelt avonturen te beleven die met een traditionele fiets godsonmogelijk zijn. Maar mocht ik toch een keer pech onderweg hebben, kan de lokale fietsenmaker mij hoogstwaarschijnlijk probleemloos helpen. Kom daar maar eens om bij de Santossen en IDworxen van deze wereld.