In mijn vorige post schreef ik dat ik tegenwoordig erg in onderdelen geïnteresseerd ben, en graag een flink bedrag neertel voor iets van hoge kwaliteit. Bij veel onderdelenfabrikanten is het zonder meer zo dat kwaliteit en prijs gekoppeld zijn. Zo heeft de behoorlijk prijzige PG990-cassette van SRAM tijdens mijn Noordkaaptocht flink wat voor z’n kiezen gekregen. Na thuiskomst maakte ik hem goed schoon, en toen kon je werkelijk niet zien dat hij gebruikt was. Dat is wat we willen. Het kost wat, maar het loopt lekker, is licht en je hebt er geen omkijken naar.
Helaas is er een grote markt voor mensen die wel graag met een dure fiets afshowen, maar minder geïnteresseerd zijn in de technische merites van dat glimmende spul. Of het gewoon niet snappen. En daar wordt natuurlijk dankbaar misbruik van gemaakt. Vandaag kwam ik een paar voorbeelden tegen die ik toch wel als afknappers beschouw.
Kijk bijvoorbeeld maar eens naar dit kettingblad. Oke, het is een licht ding, en het zal minder snel slijten dan een aluminium kettingblad. Maar kijk eens naar dat koolstof: het is gewoon uit een plaat gesneden alsof het metaal is. Het idee van vezelversterkte kunststof is toch juist dat je dat níet doet? Wil je echt licht en stijf construeren, dan leg je de vezels in de richting van de krachten, hetgeen bij zo’n kettingblad niet echt ingewikkeld is. Goed, je moet dan per stuk gaan lamineren, maar dat mag je toch wel verwachten voor 200 euro.
Het bleek nog erger te kunnen: dit kettingblad. Niet alleen wordt hier ook weer koolstof behandeld alsof het metaal is, maar er wordt vervolgens een flinke gewichtsbesparing opgeofferd voor een fancy logootje. Aangezien dit blad met een waterlaser gesneden wordt, vertegenwoordigt dit logo ook nog eens een fors deel van de bewerkingskosten. Maar het staat vast heel gaaf op de wielerclub.
Derde voorbeeld, uit de ligfietswereld ditmaal. Deze kettingrollen zijn voorzien van keramische lagers. Er is op dit moment flinke discussie over de vraag hoeveel winst keramische lagers nu precies opleveren ten opzichte van stalen lagers. Maar ik denk dat voor- en tegenstanders het er toch wel over eens zullen zijn dat de winst in ieder geval minder zal zijn dan het verlies van een ketting die over een rol loopt in plaats van over een tandwiel. Een fietsketting die over een rol loopt, stuitert de hele tijd een klein beetje op en neer. Dat geeft herrie en dat wordt meestal opgelost door een rubberen ring om de rol te spannen. Daar wordt het uiteraard niet beter van, rubber dissipeert flink energie bij het in- en uitveren.
Een ketting die over een tandwiel loopt, volgt netjes de bocht en stuitert dus niet. Voordat je dure lagers in die rollen stopt, maak dan alsjeblieft eerst eens een tandwiel van die rol.
Het is toch wel erg handig om een werktuigbouwkundige achtergrond te hebben als je van fietsen houdt. Het maakt het een stuk eenvoudiger om goede keuzes te maken. Maar dat is eigenlijk een heel treurige constatering. Fietsen is immers voor iedereen. Wie niet zoveel van techniek snapt, kan maar beter zorgen dat hij technische vrienden heeft, anders is hij overgeleverd aan fietsenboeren die vooral goedkope en snelslijtende onderdelen op voorraad willen houden, danwel graag dure onzin verkopen.