Nieuwe tassenset

Wat ik vorig jaar niet aandurfde, ga ik nu toch proberen. Met de tweede prik achter de rug, een digitaal coronacertificaat op mijn telefoon en de geweldige sneltestinfrastructuur in Duitsland moet het lukken om veilig aan boord van de veerboot naar Zweden te komen.

En ja, ik weet, de Delta-variant is overal, de besmettingen schieten de lucht in en het beleid verandert bijna dagelijks. Het is niet zonder risico en hoe de wereld er uitziet als ik in augustus weer terug naar Nederland probeer te komen, niemand die het weet. Maar de alternatieven zijn heus niet beter. Sterker nog, ik verwacht in de stille, dunbevolkte gebieden van Scandinavië veiliger te zijn dan in Frankrijk, Duitsland of de Alpen. Het enige is dat ik een keer een internationale veerboot vanuit Noorwegen moet nemen. Maar het afgelopen jaar heeft geleerd dat Noorwegen uit makkelijker is dan Noorwegen in.

Dus ik heb toch mijn spullen ingepakt, GPS-tracks gemaakt en mijn fiets een onderhoudsbeurt gegeven. Waarschijnlijk voor de laatste keer op deze manier, voor volgend jaar wil ik een nieuwe fiets. Er komt een carbon Chamsin met grotere wielen aan, die ook met versterkt frame leverbaar zal zijn. Dat wordt mijn nieuwe avonturenfiets.

Maar deze zomer zal ik nog met de vertrouwde aluminium Chamsin gaan. Er zitten inmiddels heel wat herinneringen aan, dus een afscheidstournee is op z’n plek. En het blijft natuurlijk een sublieme vakantiefiets.

Scandinavië dus. Ik kies een vrij klassieke route, via Travemünde naar Trelleborg. Dan noordwaarts door de bossen richting Lapland, en door Noorwegen weer naar het zuiden. Dit keer wil ik bij Kautokeino de grens over, en via Tromsø, de Vesterålen en Lofoten naar het zuiden. Vanuit welke haven ik Noorwegen verlaat, hangt af van hoeveel tijd ik heb.

Het tweede coronajaar is me zwaarder gevallen dan het eerste. Ik ben door diepere dalen gegaan. Maar ik heb ook een route omhoog gevonden waarvan ik niet wist dat hij er was. Het voert te ver om hier nu over uit te weiden, maar mezelf kennende, zal het af en toe langskomen in de verhalen die ik onderweg schrijf.

Dan rest nog mijn lichaam en conditie. Of ik een sterk jaar heb of dat ik met een grote energieschuld zit, ik durf er niets meer over te zeggen. Ik moet maar gewoon gaan fietsen.

reizen

, , , ,