Tango en dandyisme in de nieuwe jaren ‘20 De dandy heeft een slechte pers. Dat is altijd zo geweest. Voor de meeste mensen is hij een ijdeltuit, een fashion victim, een leeghoofd. Eindeloos is er over hem geschreven. De ene keer is hij een rebel die de grenzen tussen sociale klassen uitdaagt, door als man..
Snelheid is overgewaardeerd. Het begon me op te vallen toen ik begon met fietsreizen. De lage snelheid van de fiets zorgde dat vakanties mij zo veel meer brachten dan treinreizen. Maar terugkijkend zie ik dat al voordat het grote fietsen begon, ik boemeltreintjes al zo veel fijner vond dan de snelheidsmonsters. Je ziet gewoon meer…
Al mijn halve leven vind ik fietsen leuk en autorijden stom. Sinds ik mijn eerste fiets met derailleur kocht, leef ik zo goed mogelijk volgens dat principe. Maar de laatste jaren ben ik ook steeds het OV aan het mijden. Niet vanwege de lage kwaliteit van het OV, maar omdat ik ontdekt heb dat de..
De accordeonist in het park op de oever speelt Besame Mucho. Ik herken het direct, hoe vaak ik dat nummer wel niet heb gehoord de afgelopen jaren. In de uitvoering van Romantica Milonguera, dat magistrale tango-orkest van nu. En er op gedanst, want ooit was ik een tangodanser. Ik weet nog hoe mijn dansleraar soms..
Hoe seksisme er voor zorgde dat ik als jongetje mijn grote liefde misliep.