Walter Hoogerbeets
alias Chamsinista
Ik zit met een mok oploskoffie op een rotsblok naast mijn tent. Het is vroeg, maar ik heb op zich genoeg geslapen. De vermoeidheid zit in mijn lichaam, veel minder in mijn hoofd. Twee uur later zal ik zo aan boord zitten, op de veerboot richting Hirtshals. Ik heb me voorgenomen niet alleen vandaag, maar..
De bergen waren ingeklemd tussen het massieve water van de meren en de zee, en het zwevende water van de wolken. De strakblauwe lucht van gisteren had plaatsgemaakt voor dikke, laaghangende wolken met daaronder een soort dunne nevel die net geen miezer werd. En het was stil. Over een kleine weg fiets ik om het..
De twijfels waren zwaarder dan de bergen. Mijn eigen gedachten waren enger dat het gebrul van vrachtwagens die mij in de soms kilometerslange tunnels achterop kwamen. Elke keer als de euforie over het landschap een beetje inzakte, kwamen de gevoelens van onzekerheid weer terug. Elke ochtend als ik tijdens mijn ontbijt naar de route van..
De E39 is onvermijdelijk hier. Een grote, soms drukke hoofdweg die het zuidelijke fjordengebied verbindt. Er zijn heel wat andere wegen, zeker in vergelijking met het noordelijker Noorwegen. Maar een doorgaande route samenstellen door dit gebied zonder de E39 is niet te doen. Zeker als je veerboten met onmogelijke vertrektijden wil vermijden. Het hoort er..
Er zat ook een goede kant aan de twijfels en gevoelens van onzekerheid. In de middag van mijn rustdag controleerde ik toch nog maar eens de rest van de route door Noorwegen. Ik ontdekte dat er enkele veerboten in zaten met onmogelijke vertrektijden. Iets waar ik geen zin in had, en ook leek het me..
Op het moment dat ik de grens over ging, brak de zon door. De ochtend was tot dan toe bewolkt geweest, met dreigende regen. Maar op de minuut dat ik Noorwegen binnen ging, sloeg het weer om. Nu ben ik gewend dat er tussen Zweden en Noorwegen een radicale overgang zit, maar die zit dan..
De hele ochtend kan ik maar niet wennen aan hoe vroeg het is. Om kwart over zes ben ik van boord en rij over de weg langs de haven. Nog niet gegeten, nog geen koffie gehad maar daar heb ik ook nog niet eens zin in. Al snel ben ik Rønne weer uit en ga..
Ruim voor de wekker word ik wakker van regen op het tentdoek. Zo ruim, dat ik me omdraai in de veronderstelling dat het alweer voorbij zal zijn wanneer ik ga opbreken. Na een paar keer snoozen lijkt het inderdaad minder te worden. Ik begin met inpakken. Doodmoe. Ik had liever langer geslapen. In het sanitaire..
Jaarsveld is een bijzondere mijlpaal, besef ik wanneer ik het nader over de Lekdijk. Ik volg de route naar Boekelo die ik al zo lang gebruik dat ik hem volledig uit mijn hoofd ken, en nu sta ik pas stil bij Jaarsveld. Het dorpje ligt op ongeveer een kwart van de route. Mijn eigen provincie..
Lezing uitgesproken ter gelegenheid van het 40-jarige jubileum van de Ligfietsvereniging NVHPV Elke vrijdagmiddag ga ik naar het café en daar ontmoet ik een vriend. We drinken een paar wijntjes en gaan dan uit eten. En we praten. Over dagelijkse dingen, over de toestand in de wereld, maar we voeren ook meer filosofische gesprekken. Een..