Freiburg gaf niet de rust waar ik op gehoopt had. Het kwam niet door de warmte. Ook niet doordat iemand mijn powerbank met lader gestolen had, op de eerste ochtend. En het lag ook zeker niet aan de stad, die was mooi en levendig als altijd. Nee, het was de anderhalve meter. De reflex om..
Achteraf was het geen slechte keuze om in Wangen mijn tent op te zetten. Wanneer ik de volgende dag verder fiets, blijkt de route door Zwitserland te gaan. Daar kamperen zou dus waarschijnlijk fors duurder zijn en geklungel met andere valuta opleveren. En afgezien van een handvol kilometers, zou het weinig hebben toegevoegd. Er is..
Zonder wekker zou ik een gat in de dag hebben geslapen. Het noodweer had een deuk in mijn energie geslagen die met een avondje comfort niet meteen hersteld was. Maar ik voelde me beter dan verwacht en ging na een paar keer snoozen ontbijten. Ik ben de enige gast. Het weer is rustiger nu, en..
Bij de Donau zou ik moeten kiezen. Verder naar het oosten, om via Tsjechië naar het noorden te gaan, of juist westwaarts voor het Zwarte Woud. Ik had nog anderhalve dag om te twijfelen, want zo lang zat ik nog langs de Altmühl. In die anderhalve dag werd de rivier interessanter. Richting Gunzenhausen was de..
Rivieren worden zijrivieren, zijrivieren worden beken, beken worden beekjes. Water voor water ga ik stroomopwaarts in het wortelstelsel van de Rijn. De Limes lag voor een forse lengte langs de Donau, dus ik ga een waterscheiding over naar die andere machtige rivier. De Main wordt smaller, de heuvels steiler. Een stuk voorbij Aschaffenberg laat ik..
De accordeonist in het park op de oever speelt Besame Mucho. Ik herken het direct, hoe vaak ik dat nummer wel niet heb gehoord de afgelopen jaren. In de uitvoering van Romantica Milonguera, dat magistrale tango-orkest van nu. En er op gedanst, want ooit was ik een tangodanser. Ik weet nog hoe mijn dansleraar soms..
Na een nacht vol regen word ik wakker van de zon die op mijn tent brandt. De Nederlandse jongen is me te snel af. We zien elkaar nog wel, maar hij is vertrokken als ik aan mijn ontbijt begin. Ik neem er de tijd voor, rust is alles deze eerste week. Ik kijk uit op..
‘Ik ben op vakantie in Duitsland vermoedelijk veiliger dan thuis’ schrijf ik aan een vriend via WhatsApp. En vermoedelijk is dat ook zo. Ondanks het lagere aantal besmettingen zijn de regels hier strenger. Mondkapjes in winkels en horeca. Registratie van gasten, overal. Zelfs voor een kopje koffie bij de bakker. Of bij een ijscafé, waar..
Nooit eerder ging ik zo vermoeid op pad. Als ik de route rij naar Rotterdam, besef ik hoe opgesloten ik heb geleefd. Niet dat ik geen tochten had gemaakt tijdens de crisis, maar mijn huis, onze tuin en de straat naar de supermarkt waren mijn wereld geworden. Ik ga over de kandelaarsbrug, die langdurig gesloten..
Het lijkt er op dat ik toch op reis kan, ondanks de crisis. In dit bericht mijn plan in het kort.